Spanningsveld – Jeffrey Deaver

Omschrijving:

Vlak voor Earth Day wordt er ingebroken bij de elektriciteitscentrale van New York. Niet lang daarna komen er stroomstoten uit willekeurige stopcontacten. Ze kosten iedereen die in de buurt staat het leven en kunnen op elk moment opduiken, overal… Lincoln Rhyme en Amelia Sachs zijn koortsachtig op zoek naar de daders. Gaat het om eco-terroristen, een gefrustreerde werknemer van de centrale of een gestoorde maniak die alleen opereert?

Recensie
Met Spanningsveld sluit Deaver aan bij de vele eco-thrillers, en dat doet hij niet onverdienstelijk.
Onze vaste hoofdpersonages Rhyme en Sachs zijn weer terug in Spanningsveld.
Vanaf de eerste pagina zit je weer helemaal in het verhaal. De andere vaste personages uit de Rhyme series zijn ook weer aanwezig, en dat maakt dat het fijn is als je de vorige Rhyme thrillers ook hebt gelezen. Het is echter niet noodzakelijk, of storend als je ze niet gelezen hebt.
De spanning is zo nu en dan te snijden, en soms wordt het zelfs erg heet onder je voeten, en dat maakt Spanningsveld tot een regelrechte pageturner.
Alle karakters worden verder uitgewerkt. Ook het ethische vraagstuk over euthenasie komt aan bod, en speelt een behoorlijke rol in het verhaal.
Ook de Klokkenmaker is weer terug in dit verhaal, die we kennen uit Koude Maan. Maar wat heeft hij er mee te maken?
In Spanningsveld leren we ook het nodige over stroom en energie, en hoe er mee om gegaan wordt, en vooral hoe gevaarlijk het is. Al de feiten hierover zijn mooi verweven in het verhaal.
Het plot is geweldig en alle losse draadjes die in de loop van het verhaal gekweekt zijn komen tot een fantastisch eind.
Kortom; Spanningsveld mag je als Deaver fan niet missen!

Spanningsveld – Jeffrey Deaver

Omschrijving: Vlak voor Earth Day wordt er ingebroken bij de elektriciteitscentrale van New York. Niet lang daarna komen er stroomstoten uit willekeurige stopcontacten. Ze kosten iedereen die in de buurt staat het leven en kunnen op elk moment opduiken, overal… Lincoln Rhyme en Amelia Sachs zijn koortsachtig op zoek naar de daders. Gaat het om eco-terroristen, een gefrustreerde werknemer van de centrale of een gestoorde maniak die alleen opereert?Recensie Met Spanningsveld sluit Deaver aan bij de vele eco-thrillers, en dat doet hij niet onverdienstelijk.Onze vaste hoofdpersonages Rhyme en Sachs zijn weer terug in Spanningsveld.Vanaf de eerste pagina zit je weer helemaal in het verhaal. De andere vaste personages uit de Rhyme series zijn ook weer aanwezig, en dat maakt dat het fijn is als je de vorige Rhyme thrillers ook hebt gelezen. Het is echter niet noodzakelijk, of storend als je ze niet gelezen hebt.De spanning is zo nu en dan te snijden, en soms wordt het zelfs erg heet onder je voeten, en dat maakt Spanningsveld tot een regelrechte pageturner.Alle karakters worden verder uitgewerkt. Ook het ethische vraagstuk over euthenasie komt aan bod, en speelt een behoorlijke rol in het verhaal.Ook de Klokkenmaker is weer terug in dit verhaal, die we kennen uit Koude Maan. Maar wat heeft hij er mee te maken?In Spanningsveld leren we ook het nodige over stroom en energie, en hoe er mee om gegaan wordt, en vooral hoe gevaarlijk het is. Al de feiten hierover zijn mooi verweven in het verhaal.Het plot is geweldig en alle losse draadjes die in de loop van het verhaal gekweekt zijn komen tot een fantastisch eind.Kortom; Spanningsveld mag je als Deaver fan niet missen!

Ziekte van Crohn

Eindelijk na ruim anderhalf jaar tobben, 4 kijkoperaties verder is er eindelijk een diagnose wat betreft mijn maag/darm problemen.

Zo'n 3 weken geleden heb ik weer een kijkoperatie gehad mijn darmen in. Dat is toen niet helemaal goed gegaan omdat ik wakker ben geworden uit de narcose. Vervelende ervaring was dat. Ze konden me op dat moment ook niet bij verdoven omdat mijn hartslag al akelig laag was. Gelukkig was het bijna voorbij, en ben ik daarna toch weer in slaap gevallen. Gisteren was het eindelijk de dag van de uitslagen. Nou dat heb ik geweten..

De uitslagen waren niet zo goed. Ik heb een ernstige vorm van de ziekte van Crohn. Een chronische ziekte aan het maag.darm stelsel dat gepaard gaat met ernstige ontstekingen in de darmen. 

Nou ja deze diagnose kan er ook nog wel bij. De arts zoekt nog wel uit hoe en of dit in verband staat met de EDS. Het hoeft natuurlijk niet, maar was voor hem ook een interessant vraagstuk.

Het is wel heel dubbel om deze diagnose te krijgen. Aan de ene kant is het een ernstige diagnose, maar aan de andere kant verklaart het ook alle problemen die ik al jaren heb, en dat is natuurlijk wel weer fijn.

Ik zit nu aan zware medicatie die de ontstekingen zouden moeten gaan remmen. Verder heeft Crohn een grillig verloop en zal ik er de rest van mijn leven mee moeten leren leven. Het is niet anders…

Liefs As

Ziekte van Crohn

Eindelijk na ruim anderhalf jaar tobben, 4 kijkoperaties verder is er eindelijk een diagnose wat betreft mijn maag/darm problemen.

Zo'n 3 weken geleden heb ik weer een kijkoperatie gehad mijn darmen in. Dat is toen niet helemaal goed gegaan omdat ik wakker ben geworden uit de narcose. Vervelende ervaring was dat. Ze konden me op dat moment ook niet bij verdoven omdat mijn hartslag al akelig laag was. Gelukkig was het bijna voorbij, en ben ik daarna toch weer in slaap gevallen. Gisteren was het eindelijk de dag van de uitslagen. Nou dat heb ik geweten..

De uitslagen waren niet zo goed. Ik heb een ernstige vorm van de ziekte van Crohn. Een chronische ziekte aan het maag.darm stelsel dat gepaard gaat met ernstige ontstekingen in de darmen. 

Nou ja deze diagnose kan er ook nog wel bij. De arts zoekt nog wel uit hoe en of dit in verband staat met de EDS. Het hoeft natuurlijk niet, maar was voor hem ook een interessant vraagstuk.

Het is wel heel dubbel om deze diagnose te krijgen. Aan de ene kant is het een ernstige diagnose, maar aan de andere kant verklaart het ook alle problemen die ik al jaren heb, en dat is natuurlijk wel weer fijn.

Ik zit nu aan zware medicatie die de ontstekingen zouden moeten gaan remmen. Verder heeft Crohn een grillig verloop en zal ik er de rest van mijn leven mee moeten leren leven. Het is niet anders…

Liefs As

Vluchtgedrag – Loes den Hollander

Omschrijving:
Kun je zwanger worden zonder bewust gevreeën te hebben? Het overkomt Lotte. En dit is nog maar het begin van een reeks gebeurtenissen die eerst hooguit vreemd zijn, maar later ongemakkelijk en tenslotte angstaanjagend worden. Lotte ontdekt wie de oorzaak is van de dreiging die haar leven gaat bepalen. Maar ze is niet gewend te vechten, ze is gewend te vluchten. En daar heeft ze een reden voor. Tot ze beseft dat haar geweten haar altijd zal inhalen, welke kant ze ook op rent.
Mijn recensie:

Vluchtgedrag is alweer de negende thriller van Loes den Hollander.

In Vluchtgedrag maken we kennis met Lotte. Lotte ontdekt dat ze zwanger is, maar ze heeft helemaal geen sex gehad. Tenminste, dat denkt ze. Lotte is getrouwd met Jan, maar met Jan heeft ze al in geen tien maanden meer sex gehad. Hun huwelijk stelt niets voor. Dat blijkt ook als Jan verteld dat hij ergens anders gaat wonen. Hij wil voorlopig nog niet scheiden. Lotte laat alles eerst even bezinken.
Dan verteld Jan dat hij geen nieuwe vriendin heeft, maar een nieuwe vriend, Adam. Dat is tevens het begin van een aantal angstaanjagende gebeurtenissen.
Lotte en Jan zijn ook een schrijvers duo, Jalot. Lotte schrijft de boeken en Jan redigeert.
Op een dag besluit Lotte alleen verder te gaan als schrijfster, maar daar is Adam het niet mee eens….

Ik heb Vluchtgedrag in een adem uitgelezen en met een zucht dichtgeslagen. Vluchtgedrag is wederom een kei van een psychologische thriller van de hand van Loes den Hollander.
De karakters van de hoofdpersonen zijn steengoed neergezet, en je leeft echt mee met alles wat Lotte mee moet maken. Ook Jan en Adam zijn steengoed neergezet.
Het boek pakt je vanaf de allereerste pagina. Als je eraan begint kan je het niet meer wegleggen.
De spanning is goed aanwezig, vooral de onderhuidse spanning is geweldig. Als je denkt door te hebben hoe het allemaal zit, dan kom je bedrogen uit. Rond pagina 300 denk je dat het verhaal wel klaar is, maar niets is minder waar. Op de laatste pagina’s gebeuren er nog verassende dingen.
De dialogen zijn ook goed uitgewerkt. Doordat de hoofdpersonen in het verhaal ook schrijven, herken je hier en daar de woorden van Loes den Hollander zelf, maar dat is zeker niet storend.

Vluchtgedrag moet je lezen! Maar let op, als je begint ben je verloren! Vluchten is niet mogelijk!

Vluchtgedrag – Loes den Hollander

Omschrijving:Kun je zwanger worden zonder bewust gevreeën te hebben? Het overkomt Lotte. En dit is nog maar het begin van een reeks gebeurtenissen die eerst hooguit vreemd zijn, maar later ongemakkelijk en tenslotte angstaanjagend worden. Lotte ontdekt wie de oorzaak is van de dreiging die haar leven gaat bepalen. Maar ze is niet gewend te vechten, ze is gewend te vluchten. En daar heeft ze een reden voor. Tot ze beseft dat haar geweten haar altijd zal inhalen, welke kant ze ook op rent.Mijn recensie:Vluchtgedrag is alweer de negende thriller van Loes den Hollander.In Vluchtgedrag maken we kennis met Lotte. Lotte ontdekt dat ze zwanger is, maar ze heeft helemaal geen sex gehad. Tenminste, dat denkt ze. Lotte is getrouwd met Jan, maar met Jan heeft ze al in geen tien maanden meer sex gehad. Hun huwelijk stelt niets voor. Dat blijkt ook als Jan verteld dat hij ergens anders gaat wonen. Hij wil voorlopig nog niet scheiden. Lotte laat alles eerst even bezinken. Dan verteld Jan dat hij geen nieuwe vriendin heeft, maar een nieuwe vriend, Adam. Dat is tevens het begin van een aantal angstaanjagende gebeurtenissen. Lotte en Jan zijn ook een schrijvers duo, Jalot. Lotte schrijft de boeken en Jan redigeert.Op een dag besluit Lotte alleen verder te gaan als schrijfster, maar daar is Adam het niet mee eens….Ik heb Vluchtgedrag in een adem uitgelezen en met een zucht dichtgeslagen. Vluchtgedrag is wederom een kei van een psychologische thriller van de hand van Loes den Hollander.De karakters van de hoofdpersonen zijn steengoed neergezet, en je leeft echt mee met alles wat Lotte mee moet maken. Ook Jan en Adam zijn steengoed neergezet. Het boek pakt je vanaf de allereerste pagina. Als je eraan begint kan je het niet meer wegleggen.De spanning is goed aanwezig, vooral de onderhuidse spanning is geweldig. Als je denkt door te hebben hoe het allemaal zit, dan kom je bedrogen uit. Rond pagina 300 denk je dat het verhaal wel klaar is, maar niets is minder waar. Op de laatste pagina’s gebeuren er nog verassende dingen.De dialogen zijn ook goed uitgewerkt. Doordat de hoofdpersonen in het verhaal ook schrijven, herken je hier en daar de woorden van Loes den Hollander zelf, maar dat is zeker niet storend.Vluchtgedrag moet je lezen! Maar let op, als je begint ben je verloren! Vluchten is niet mogelijk!

Helaas heb ik wat te vertellen – Roos Jelier

Omschrijving:

Roos Jelier is begin twintig en heeft al anderhalf jaar last van hevige, haast onverdraaglijke jeuk en overvloedig zweten. Na maanden van het kastje naar de muur te zijn gestuurd, komt de diagnose: de ziekte van Hodgkin, ofwel lymfklierkanker… Er volgt een spannende, veelbewogen tijd waarin Roos een lange reeks chemos moet ondergaan en haar leven volledig in het teken van de ziekte komt te staan. Al moet ze haast dagelijks door vele pieken en dalen, ze geeft niet op en blijft plannen maken voor de toekomst. Als Roos na twaalf chemobehandelingen beter wordt verklaard, wacht een volgende uitdaging: door alle behandelingen is haar lichaam vervroegd in de overgang gekomen. Maar dan gebeurt er een wonder: nog geen jaar na de behandelingen is Roos tegen alle verwachtingen in zwanger. Helaas heb ik wat te vertellen is haar verhaal: het ontroerende en inspirerende verhaal van een onverbeterlijke optimist.

Mijn recensie:
Wederom een waargebeurd verhaal over het leven van een jonge meid met de ziekte van Hodgkin. Roos Jelier vertelt in haar boek Helaas heb ik wat te vertellen openhartig over haar strijd tegen de kanker. Ze vertelt over het moment dat zij en haar moeder dit hoorden, en over hoe ze de strijd tegen de ‘kutkanker’ (‘Ik versla je!’) aangaat. Het is een moedig verhaal dat Roos vertelt.
Er zijn natuurlijk veel meer boeken over dit onderwerp geschreven, denk aan Het meisje met de negen pruiken van Sophie van der Stap, maar niet elk verhaal weet je te raken. Dat doet Roos wel. Menigmaal heb ik met tranen in mijn ogen haar verhaal gelezen. Maar hoe beoordeel je een verhaal dat over iemand zelf gaat? Dat iemand opschrijft om het ziekteproces te verwerken en anderen mee tot steun te zijn? Dot verhaal kan ik maar op één manier beoordelen, en dat is met de volle vijf sterren.
Helaas heb ik wat te vertellen is een integer geschreven verhaal. Met ups en downs verslaat Roos de kanker en houdt er uiteindelijk een mooi geschenk aan over. Ken je iemand die kanker heeft, dan kan dit boekje je zeker tot steun zijn! Ook als je geen kanker hebt is het een inspirerend verhaal waar je een hoop levenslessen uit kunt halen.
(Geschreven voor NonFiction.nl)

Helaas heb ik wat te vertellen – Roos Jelier

Omschrijving:Roos Jelier is begin twintig en heeft al anderhalf jaar last van hevige, haast onverdraaglijke jeuk en overvloedig zweten. Na maanden van het kastje naar de muur te zijn gestuurd, komt de diagnose: de ziekte van Hodgkin, ofwel lymfklierkanker… Er volgt een spannende, veelbewogen tijd waarin Roos een lange reeks chemos moet ondergaan en haar leven volledig in het teken van de ziekte komt te staan. Al moet ze haast dagelijks door vele pieken en dalen, ze geeft niet op en blijft plannen maken voor de toekomst. Als Roos na twaalf chemobehandelingen beter wordt verklaard, wacht een volgende uitdaging: door alle behandelingen is haar lichaam vervroegd in de overgang gekomen. Maar dan gebeurt er een wonder: nog geen jaar na de behandelingen is Roos tegen alle verwachtingen in zwanger. Helaas heb ik wat te vertellen is haar verhaal: het ontroerende en inspirerende verhaal van een onverbeterlijke optimist.Mijn recensie:Wederom een waargebeurd verhaal over het leven van een jonge meid met de ziekte van Hodgkin. Roos Jelier vertelt in haar boek Helaas heb ik wat te vertellen openhartig over haar strijd tegen de kanker. Ze vertelt over het moment dat zij en haar moeder dit hoorden, en over hoe ze de strijd tegen de ‘kutkanker’ (‘Ik versla je!’) aangaat. Het is een moedig verhaal dat Roos vertelt.Er zijn natuurlijk veel meer boeken over dit onderwerp geschreven, denk aan Het meisje met de negen pruiken van Sophie van der Stap, maar niet elk verhaal weet je te raken. Dat doet Roos wel. Menigmaal heb ik met tranen in mijn ogen haar verhaal gelezen. Maar hoe beoordeel je een verhaal dat over iemand zelf gaat? Dat iemand opschrijft om het ziekteproces te verwerken en anderen mee tot steun te zijn? Dot verhaal kan ik maar op één manier beoordelen, en dat is met de volle vijf sterren. Helaas heb ik wat te vertellen is een integer geschreven verhaal. Met ups en downs verslaat Roos de kanker en houdt er uiteindelijk een mooi geschenk aan over. Ken je iemand die kanker heeft, dan kan dit boekje je zeker tot steun zijn! Ook als je geen kanker hebt is het een inspirerend verhaal waar je een hoop levenslessen uit kunt halen. (Geschreven voor NonFiction.nl)