In het ziekenhuis geweest, trimshow 1

Vanmiddag in het ziekenhuis geweest, ik moest naar de uroloog. Geen goede berichten helaas. De UWI is nog steeds niet weg. We zijn even gestopt met de antibiotica om te kijken wat mijn lijf doet en of het zich wil herstellen. Het bericht gekregen dat ook mijn lever niet naar behoren functioneert. Er zijn tig buisjes bloed getapt, en we moeten even afwachten wat daarvan de uitslag is. Het belooft allemaal niet veel goeds in ieder geval.

Ik baal echt als een stekker. Mijn lever, pfffff, dat kwam onverwacht zeg. Nu kan je, als je erover nadenkt, op 1 hand natellen dat met veel medicatie, je lever naar zijn grootje gaat, maar toch, als je het dan ook nog eens bevestigt krijgt. Ik ga nog even niet zitten speculeren wat er aan de hand is, want dat weet ik gewoon nog niet. Het bloedonderzoek zal meer uitwijzen.Wordt vervold dus……

Gisteren zijn we naar een trim show in Spijkenisse geweest. Kees, de fokker van Donna gaf daar een demo en had ons uit genodigd. Het was erg leuk moet ik zeggen. Ook Donna heeft gelijk een nieuw kapsel aangemeten gekregen. De andere hond die op de foto staat is Tijs, en dat is nou zo’n befaamde BoefDoodle waar ik het al eens over heb gehad. Een kruising Bouvier/ Koningspoedel. Een erg leuk beest ook moet ik zeggen. ’s Avonds zijn we lekker bij onze favo pizzeria hier op het dorp neergeploft en hebben we even heerlijk gegeten. Vandaag dan ziekenhuis geweest met rotberichten. Morgen een vergadering hier thuis. De rest van de week is de agenda leeg, want we gaan zaterdag naar Marco Borsato!! Ik ga dus even bijtanken om met volle teugen te kunnen genieten.

Geniet mee van de foto’s.

Woensdag de rest van de foto’s.

Advertenties

Weer naar de oogarts

Zo, ik heb een heerlijk weekend van niets doen achter de rug. Ik geloof dat ik zo nog wel een paar dagen nodig heb om bij te komen. Jeetje wat was ik verrot zeg. Zaterdag heb ik niets gedaan. Een beetje voor de tv gehangen. Zondag was eigenlijk precies hetzelfde. Ik merkte gisteren dat ik nog heel erg moe was omdat ik de transfer van de douchestoel naar de rolstoel niet gedaan kreeg. Thom is toen maar met de douche stoel naar het bed gereden, dat scheelde weer een transfer. Op die momenten van uitputting zou ik dus eigenlijklijk mn tillift moeten gebruiken….. Stom he, ik heb hem hangen,maar gebruiken?? Ho maar…

Maar goed, het is weer maandag. Vanmiddag moet ik terug naar de oogarts. Pas aan het eind van de middag want de assisitente heeft me er vorige week tussen gepropt. Ik wilde niet nog 7 weken wachten voor een nieuwe afspraak. Vanmiddag dat op de plannig dus.

Morgen is ook een drukke dag want dan staan er 2 vergaderingen op de planning. ’s Middags een vergadering over de bouw van het nieuwe bejaardenhuis en ’s Avonds de 1e bijeenkomst van de WMO raad. Daarna heb ik de rest van de week een lege agenda. Dat wil ik ook graag zo houden. Maar je weet gelijk dat het niet zal gaan lukken. Vorige week is de vergadering natuurlijk bruut onderbroken, en er moeten wel nog nieuwe data worden gepland. Een aantal werkgroepe moeten nog bij elkaar komen en daarvoor moeten data worden gepland. Dus nog werk genoeg zal ik maar zo zeggen. Al deze data worden trouwens wel na de vakantie, was er is bijna niemand meer.

Allemaal een fijne dag! Astrid

Kiespijn

Kiespijn, al dagen rij ik rond met kiespijn. Vreselijk. Ik moet zeggen dat ik aardig weet wat pijn is, maar tegen deze kiespijn is niets bestand. Nog hoger zit ik aan de medicatie, maar de kiespijn overheerst alles. Ik was dan ook niet verbaasd dat ik opluchting voelde toen ik hoorde vandaag naar de tandarts te moeten, eindelijk. Ik heb wel 4 hele dagen moeten wachten. Die dagen duren lang dan… Maar vanmiddag mag ik naar de tandarts. Ik weet dat dat een ramp gaat worden, kaken die los schieten en verdovingen die niet werken. Maar van mijn kiespijn ben ik hopelijk af.

Verder geen plannen vandaag. De tandarts gaat genoeg energie kosten. Ik heb nog een vervolgintake, ergens in de loop van de ochtend,maar verder ga ik niet veel doen.

Ik wens jullie allemaal een fijne dag, en geniet ervan!

Het Ziekenhuis

Vanmorgen in het ziekenhuis geweest voor de pijnbehandeling. Tenminste dat was de bedoeling. Dit is niet gebeurd. Door de grote hoeveelheid behandelingen die ik al heb gehad en ongetwijfeld nog zal krijgen hebben we besloten om de morfine te gaan verhogen. De dagelijkse dosis is nu veel hoger dan normaal en hiermee zou ik het wele ven moeten kunnen uitzingen om een behandeling over te slaan. In juli gaan we bellen en indien nodig wordt er nog een behandeling gedaan en anders blijf ik gewoon in de hoge dosis morfine. Ik heb nu dus de 1e hoge dosis genomen en ben knetterstoned moet ik zeggen.

Maar het niet behandelen heeft ook zijn voordelen. Ik had een belangrijk overleg staan voor donderdag waar ik niet heen kon, en dat kan nu wel. Ook zal ik nu minder last hebben met reizen en dat komt goed uit zo voor de vakantie. Ook zal ik minder alchohol drinken en aan 1 glaasje genoeg hebben om aangeschoten te zijn, dus dat is weer lekker goedkoop voor iedereen 😉 Zo zie je, alles heeft zijn voordelen.

Het weekend was gezellig ondanks dat ik ziek was. Ook bij onze vrienden waar we gisteren waren was het erg leuk. Heerlijk om weer eens bij te kleppen. We hebben lekker chinees gehaald. iedereen heeft heerlijkzitten smullen en ik heb het gehouden bij een kopje tomatensoep. Maar dat mocht de pret niet drukken. We waren op tijd weer thuis en hebben nog lekker even tv gekeken.

Vandaag weer een nieuwe week, met nieuwe afspraken, nieuwe vergaderingen, en nieuwe overleggen. Kortom, ik zal me niet vervelen. Jullie allemaal een hele fijne week.

Liefs Astrid

Avondje Spoedeisende Hulp

De zeiler neemt de wind zoals hij komt en toch bereikt hij zijn doel.

De SEH, de Spoed Eisende Hulp is waar ik gisteren avond mijn avond heb doorgebracht. In de loop van de middag begon ik te hoesten en werd ik wat benauwd. Ik besteedde er niet zoveel aandacht aan want het gebeurd wel vaker. Echter tegen 17.30 werd het wel heel erg en aangezien ik een achtergrond heb van longembolies wilde ik ook geen risico nemen.
Ik heb de huisartsenpost gebeld, en ook zij namen geen risico en kwamen gelijk. Na wat kleine testjes werd er inderdaad gedacht aan longemobolie dus de ambulnace werd gebeld en ik moest richting ziekenhuis. Gelukkig was Marry nog in het dorp en die kwam even snel tassen inpakken want we wisten niet of ik moest blijven.
Toen de ambulance broeders binnen stapten kwam Mellis strak tegen mijn bed aan staat en mochten de mannen er niet bij. Marry heeft hem met zijn riem om weg moeten lokken en helaas heeft hij op de gang zitten piepen. Vreselijk wat een drama zeg. Wat merk je dan toch wat voor band je hebt met je hond. Ik kon wel janken.
De ambulancebroeders moesten een infuus naaldje prikken en das altijd een ramp. Volgens hem zat er een mooi vat aan de zijkant van mijn pols dus hij prike een infuus naaldje. Volgens hem in 1x goed maar volgens mij zat ie verkeerd. In het ziekenhuis aangekomen zat hij inderdaad verkeerd en er moest opnieuw geprikt worden.
Ze hebben gelijk alle benodigde waardes geprikt voor embolies en een foto van de longen gemaakt. Ik lag te wachten en te wachten op de uitslagen. Wat duurt wachten dan lang zeg. Ik voelde me ook niet goed genoeg om te gaan liggen lezen dus maar wat voor me uitgestaard. Tegen 23.00 kwam ook Thom het ziekenhuis binnen wandelen en kwamen ze net met de uitslagen. de trombose waardes waren goed. Ik zei dus gelijk : "mooi dan kan ik dus naar huis". Ik kon inderdaad naar huis. De zuurstof waarde in mijn bloed was echter wel veel te hoog. Door mijn oppervlakkige ademhalen was ik eigenlijk de hele tijd aan het hyperventileren zonder dat ik daar zelf erg in had.
De benauwdheid en de pijn werden veroorzaakt door een paar verschoven wervels in nek, rug en ribben. Nou dat kan ik vandaag inderdaad goed merken want het lijkt wel of er een vrachtwagen over me heen is gereden. Lang leve mijn grote vriend morfine zullen we maar denken.
Al met al was het even schrikken, maar rond 00.30 waren we weer thuis en ben ik aardig uitgeput mijn bedje in gerold. Door de pijnstilling heb ik wel aardig geslapen gelukkig. Zoals afgesproken komt straks mijn "sussie" deze kant op en gaan we er alsnog een gezellig weekend van maken. Thom gaat straks naar Koba en Joop om daar te helpen bij de tuin opknappen, en wij meiden gaan aan de wijn ;-).

Een bewogen vrijdagavond en nu lekker rustig aan. Allemaal een fijn weekend.

Cardioloog

Ik droomde, dat ik langzaam leefde, langzamer dan de oudste steen.

Vanmiddag moet ik naar de cardioloog voor de uitslagen van de hartecho. Een spannende dag dus, ik ben heel benieuwd naar de uitslagen dus duimen jullie voor me vandaag?

Ik ben nu sinds een week of 3 begonnen met morfine, het kon niet langer en na overleg met de anesthesist zijn we aan de vloeibare vorm begonnen met sterke zetpillen tegen de misselijkheid omdat ik er erg misselijk van word. Mijn andere medicatie voor de middag is gestopt en de morfine is er voor in de plaats gekomen. Elke middag ben ik stoned,maar dat zal een kwestie van wennen zijn. Het werkt in ieder geval wel en daardoor heb ik dus een stuk minder pijn. Wel gevaarlijk hoor want je bent geneigd gelijk meer te doen en daar zit dus ook gelijk de valkuil. Ik heb het er wel voor over om een dagje verrot te zijn na een uitje naar het strand met mellis of voor een gezellig weekend,maar daarna, nu na het weekend kan ik dus wel merken dat je snel over je grenzen gaat dus ik moet even weer goed oppassen om dit in mijn systeem mee te laten werken en eraan te denken dat de pijn er wel degelijk is maar dat het letterlijk verdoofd is. Tegelijk is het ook een eng idee want het is het laatste middel wat er is tegen de pijn, dus verder dan dit kan ik niet, alleen de dosis kan hoger. Ik probeer nu laag in de dosis te blijven zodat we nog op kunnen hogen. Een kwestie van wennen dus,maar reken maar dat ik na 2 dagen al begreep waarom een junk een junk is, ik voel me hetzelfde……heel eng.

Verder geen schokkende dingen tot de uitslagen bekend zijn dus denk aan me vanmiddag.