Overleden…..

Zojuist werd ik gebeld…. Nu weet zo’n beetje iedereen wel dat de moeder van mijn WVG-vriend ernstig ziek was en afgelopen zaterdag (28 april) is zij overleden. Nu weet ik gelijk waarom het rond mijn bed zo onrustig was, want het was ook de sterfdag van mijn tante. Ik wil mijn WVG-vriend, zijn vrouw en kinderen, zijn vader, broers en zussen heel erg veel sterkte en kracht wensen met het verwerken van dit verdriet. Lieve vriend, je weet wat je voor me betekent en ik leef met je mee! Wederom heb ik vandaag hier weer kaarsen voor jullie aangestoken. Liefs Astrid

Overleden…..

Zojuist werd ik gebeld…. Nu weet zo’n beetje iedereen wel dat de moeder van mijn WVG-vriend ernstig ziek was en afgelopen zaterdag (28 april) is zij overleden. Nu weet ik gelijk waarom het rond mijn bed zo onrustig was, want het was ook de sterfdag van mijn tante. Ik wil mijn WVG-vriend, zijn vrouw en kinderen, zijn vader, broers en zussen heel erg veel sterkte en kracht wensen met het verwerken van dit verdriet. Lieve vriend, je weet wat je voor me betekent en ik leef met je mee! Wederom heb ik vandaag hier weer kaarsen voor jullie aangestoken. Liefs Astrid

Een gewone maandag

Vandaag is het hier een gewone dag, nou ja bijna gewoon. Loes werkt een halve dag omdat er toch bepaalde dingen moeten gebeuren, het voer en de vloer zeggen wij hier. Thom moet nog even werken vanmiddag en vanavond tegen etenstijd komen Ron en Toke, de vrienden waarmee we naar Spanje gaan. Ze komen de sleutels brengen van het huis voor het geval ze er niet zijn en gezellig een wijntje drinken. We eten ff lekker met zijn 4-tjes. Wij wat wij eten en zij nemen hun eigen eten mee en zo wordt er wat gefabriekt in de keuken. Niet gerekend op extra eters dus dan maar zo, maar daarom niet minder gezellig. Wij bouwen ons eigen feestje zeg maar. Verder heb ik geen plannen voor vandaag. Eigenlijk dringt het nu pas tot me door wat de herindicatie van het CIZ betekent. Het betekent dat ik 18 uur extra erbij heb gekregen. Dat betekent dat ik dus ook 18 uur langer mensen over de vloer heb die voor mij moeten zorgen. Best een heavy confrontatie moet ik zeggen. Ik ben er nog niet over uit wat ik er van vind. Natuurlijk weet ik dat het nodig heb, zeker dalijk na de operatie, maar ik wil het niet. ik wil ook gewoon gezond zijn net als ieder ander. maar goed, das geen reeel beeld. Het is zoals het is. maar ik heb dalijk in totaal 52 uur per week zorg over de vloer lopen, dat betekent ook 52 uur minder privacy. Nu kan ik tegen de meiden zeggen, doe de deur dicht en laat me maar even met rust wat ze dan ook doen. Soms moet je gewoon even alleen zijn. Ik koester nu al de "alleen" momenten en dat wordt dalijk natuurlijk alleen maar meer dat ikdat ga koesteren. Dus toen ik gisteren de oude en de nieuwe beschikking naast elkaar legde om te kijken wat er nu eigenlijk bij was gekomen schrok ik daar best wel van. Moeten toegeven aan jezelf dat je het nodig hebt,dat het nodig is en dat je het zelf niet meer kan. Steeds meer dingen moeten opgeven en opgeven. Pffff, geloof dat ik ff een dip van hier tot Tokio heb. Dat duurt een paar dagen en dan is het ook wel weer over, maar ik moet mezelf ook even de tijd gunnen dit te verwerken. Buiten dat moet er ook extra personeel komen, want die 18 uur moeten wel opgevuld worden. Ik ga kijken wat Loes en Marry kunnen opvangen en dan kijken wat er overblijft. Voor die tijd moet er een extra iemand bij, als er iemand ziek wordt kan je niet van iemand verwachten dat die alle uren zomaar kan overnemen. Kortom, het gaat nog een heel geregel worden. Ik ben wel even uitgezeurd en ga een bakkie koffie nemen.Updeet 15.00: Thom is onverwacht toch vrij vandaag. Hij zou een middag rit doen in geval van nood,maar op het laatste moment belde zijn baas dat de rit vervallen was, Thom is dus ook lekker vrij vandaag. De telefoon van Joop die ik gekregen had heb ik te koop gezet op marktplaats zoals ik jullie al eerder verteld had, en deze heeft vandaag € 25,= opgebracht voor de puppies,dus zijn we weer € 25,= rijker voor onze pups. gaaf he? Ik hoop nog lang zo door te mogen gaan. Allemaal een hele fijne koninginnendag. Liefs Astrid

Een gewone maandag

Vandaag is het hier een gewone dag, nou ja bijna gewoon. Loes werkt een halve dag omdat er toch bepaalde dingen moeten gebeuren, het voer en de vloer zeggen wij hier. Thom moet nog even werken vanmiddag en vanavond tegen etenstijd komen Ron en Toke, de vrienden waarmee we naar Spanje gaan. Ze komen de sleutels brengen van het huis voor het geval ze er niet zijn en gezellig een wijntje drinken. We eten ff lekker met zijn 4-tjes. Wij wat wij eten en zij nemen hun eigen eten mee en zo wordt er wat gefabriekt in de keuken. Niet gerekend op extra eters dus dan maar zo, maar daarom niet minder gezellig. Wij bouwen ons eigen feestje zeg maar. Verder heb ik geen plannen voor vandaag. Eigenlijk dringt het nu pas tot me door wat de herindicatie van het CIZ betekent. Het betekent dat ik 18 uur extra erbij heb gekregen. Dat betekent dat ik dus ook 18 uur langer mensen over de vloer heb die voor mij moeten zorgen. Best een heavy confrontatie moet ik zeggen. Ik ben er nog niet over uit wat ik er van vind. Natuurlijk weet ik dat het nodig heb, zeker dalijk na de operatie, maar ik wil het niet. ik wil ook gewoon gezond zijn net als ieder ander. maar goed, das geen reeel beeld. Het is zoals het is. maar ik heb dalijk in totaal 52 uur per week zorg over de vloer lopen, dat betekent ook 52 uur minder privacy. Nu kan ik tegen de meiden zeggen, doe de deur dicht en laat me maar even met rust wat ze dan ook doen. Soms moet je gewoon even alleen zijn. Ik koester nu al de "alleen" momenten en dat wordt dalijk natuurlijk alleen maar meer dat ikdat ga koesteren. Dus toen ik gisteren de oude en de nieuwe beschikking naast elkaar legde om te kijken wat er nu eigenlijk bij was gekomen schrok ik daar best wel van. Moeten toegeven aan jezelf dat je het nodig hebt,dat het nodig is en dat je het zelf niet meer kan. Steeds meer dingen moeten opgeven en opgeven. Pffff, geloof dat ik ff een dip van hier tot Tokio heb. Dat duurt een paar dagen en dan is het ook wel weer over, maar ik moet mezelf ook even de tijd gunnen dit te verwerken. Buiten dat moet er ook extra personeel komen, want die 18 uur moeten wel opgevuld worden. Ik ga kijken wat Loes en Marry kunnen opvangen en dan kijken wat er overblijft. Voor die tijd moet er een extra iemand bij, als er iemand ziek wordt kan je niet van iemand verwachten dat die alle uren zomaar kan overnemen. Kortom, het gaat nog een heel geregel worden. Ik ben wel even uitgezeurd en ga een bakkie koffie nemen.Updeet 15.00: Thom is onverwacht toch vrij vandaag. Hij zou een middag rit doen in geval van nood,maar op het laatste moment belde zijn baas dat de rit vervallen was, Thom is dus ook lekker vrij vandaag. De telefoon van Joop die ik gekregen had heb ik te koop gezet op marktplaats zoals ik jullie al eerder verteld had, en deze heeft vandaag € 25,= opgebracht voor de puppies,dus zijn we weer € 25,= rijker voor onze pups. gaaf he? Ik hoop nog lang zo door te mogen gaan. Allemaal een hele fijne koninginnendag. Liefs Astrid

Alweer 1 jaar geleden

Vandaag is het alweer een jaar geleden at mijn tante is overleden aan kanker. Voor mij een dag om daar ven bij stil te staan en een extra kaarsje aan te steken. Dood betekent voor mij niet het einde. Mijn tante waakt over degene die ze lief had en vandaag is ze bij ons allemaal die haar herdenken.
Bij mij leeft ze voort in mijn hart en ziel en ik weet zeker dat ze nog even "langskomt" vandaag…..

Alweer 1 jaar geleden

Vandaag is het alweer een jaar geleden at mijn tante is overleden aan kanker. Voor mij een dag om daar ven bij stil te staan en een extra kaarsje aan te steken. Dood betekent voor mij niet het einde. Mijn tante waakt over degene die ze lief had en vandaag is ze bij ons allemaal die haar herdenken.
Bij mij leeft ze voort in mijn hart en ziel en ik weet zeker dat ze nog even "langskomt" vandaag…..

De Gevangene

Op 7 december 1982 wordt de 21-jarige serveerster Debbie Carter in haar appartement vermoord. De politie, die vrijwel geen aanwijzingen heeft, staat onder grote druk om snel de dader of daders te vinden. Ron Williamson, een aan lager wal geraakte lokale sportheld, is een van de laatsten die Debbie levend heeft gezien. Tenminste, dat beweert een getuige. Williamson wordt gearresteerd, berecht en veroordeeld. Het vonnis: de doodstraf. En zo komt Williamson terecht in een van de meest mensonterende gevangenissen van de Verenigde Staten: de dodencel van de McAlester-gevangenis. In een kleine cel, diep onder grond, zonder ramen of frisse lucht, vecht Williamson jarenlang een juridische strijd tegen het onrecht dat hem is aangedaan. Zijn veroordeling is het gevolg van een aaneenschakeling van blunders, leugens en valse verklaringen van de kant van justitie en de politie. Want Ron Williamson heeft niets met de moord te maken gehad. Maar de dag van zijn executie komt steeds dichterbij…

Ik ben benieuwd wat dit boek me gaat brengen. Ik ga zo lekker de tuin in om eraan te beginnen, ik hou jullie op de hoogte.

De Gevangene

Op 7 december 1982 wordt de 21-jarige serveerster Debbie Carter in haar appartement vermoord. De politie, die vrijwel geen aanwijzingen heeft, staat onder grote druk om snel de dader of daders te vinden. Ron Williamson, een aan lager wal geraakte lokale sportheld, is een van de laatsten die Debbie levend heeft gezien. Tenminste, dat beweert een getuige. Williamson wordt gearresteerd, berecht en veroordeeld. Het vonnis: de doodstraf. En zo komt Williamson terecht in een van de meest mensonterende gevangenissen van de Verenigde Staten: de dodencel van de McAlester-gevangenis. In een kleine cel, diep onder grond, zonder ramen of frisse lucht, vecht Williamson jarenlang een juridische strijd tegen het onrecht dat hem is aangedaan. Zijn veroordeling is het gevolg van een aaneenschakeling van blunders, leugens en valse verklaringen van de kant van justitie en de politie. Want Ron Williamson heeft niets met de moord te maken gehad. Maar de dag van zijn executie komt steeds dichterbij…

Ik ben benieuwd wat dit boek me gaat brengen. Ik ga zo lekker de tuin in om eraan te beginnen, ik hou jullie op de hoogte.

Tis weer zaterdag

Het is weer zaterdag. Gisteren dus geen sollicitant, ik haat het als mensen hun afspraak niet nakomen, maar goed, de juiste zal zich nog wel aandienen.
Vandaag een dag met niets gepland,maar je weet maar nooit hoe het loopt hier. Thom gaat zo even wat kleding ophalen die mijn dinnetje Koba heeft gokocht voor mij gisteren. Aangezien ik zelf niet meer kan winkelen en nline shoppen ook niet alles is en zij weet wat ik wel en niet leuk vind,vertrouw ik wederom op haar oordeel, zo niet gaat Thom het gewoon ruilen voor me. Ko is gisteren bij The wizz geweest en hoop haar nog even te spreken om haar geweldige enthousiame in haar stem te horen. Dan ben ik al weer blij dat ik mijn gratis kaartje heb weg gegeven.
Mijn boek is bijna uit, dus ga ik zo eens voor mijn boekenkast staan wat het volgende boek is maar daarover natuurlijk een apaprt logje. Ded Danielle Steels lezen lekker weg en zijn ook zo uit. Het zal nu wel weer wat spannends worden denk ik.
Nog 2 leuke foto’s van gisteren avond, even spelen met een mega bot 😉

Verder weinig te melden dus allemaal een fijne zaterdag en geniet van het zonnetje.
Liefs Astrid

Updeet 16.15: Thom en dinnetje Koba hadden afgesproken bij de Makro. Thom moest daar toch heen om koffiebonen te halen en Ko was daar nog nooit geweest, dus kwam mooi uit. Kootje heeft weer goed werk gelevert van beide broeken die ze voor me gekocht had bij de C&A zitten perfect, thx, je bent een lieverd! Rij voorzichtig naar huis terug en ik hoor je vast nog wel vanavond, kus!

Tis weer zaterdag

Het is weer zaterdag. Gisteren dus geen sollicitant, ik haat het als mensen hun afspraak niet nakomen, maar goed, de juiste zal zich nog wel aandienen.
Vandaag een dag met niets gepland,maar je weet maar nooit hoe het loopt hier. Thom gaat zo even wat kleding ophalen die mijn dinnetje Koba heeft gokocht voor mij gisteren. Aangezien ik zelf niet meer kan winkelen en nline shoppen ook niet alles is en zij weet wat ik wel en niet leuk vind,vertrouw ik wederom op haar oordeel, zo niet gaat Thom het gewoon ruilen voor me. Ko is gisteren bij The wizz geweest en hoop haar nog even te spreken om haar geweldige enthousiame in haar stem te horen. Dan ben ik al weer blij dat ik mijn gratis kaartje heb weg gegeven.
Mijn boek is bijna uit, dus ga ik zo eens voor mijn boekenkast staan wat het volgende boek is maar daarover natuurlijk een apaprt logje. Ded Danielle Steels lezen lekker weg en zijn ook zo uit. Het zal nu wel weer wat spannends worden denk ik.
Nog 2 leuke foto’s van gisteren avond, even spelen met een mega bot 😉

Verder weinig te melden dus allemaal een fijne zaterdag en geniet van het zonnetje.
Liefs Astrid

Updeet 16.15: Thom en dinnetje Koba hadden afgesproken bij de Makro. Thom moest daar toch heen om koffiebonen te halen en Ko was daar nog nooit geweest, dus kwam mooi uit. Kootje heeft weer goed werk gelevert van beide broeken die ze voor me gekocht had bij de C&A zitten perfect, thx, je bent een lieverd! Rij voorzichtig naar huis terug en ik hoor je vast nog wel vanavond, kus!