Hallo beste 2 voeters en meelezende 4-voeters en wielers…..

Hallo Allemaal,

Mijn naam is Astrid en ik ben een 42 jarige jonge vrouw met EDS. Op dit blog vertel ik over de dingen die mij bezig houden. Zo ben ik mijn tweede hond Truffel aan het opleiden als hulphond. Mijn trouwe lezers kennen allemaal Mellis nog wel, maar hij is helaas overleden.

Het is de bedoeling dat Truffel in de toekomst de taken van Mellis gaat doen.

Verder doe ik veel vrijwilligerswerk voor BultersMekke. Wij leiden hulphonden op voor mensen met een beperking. Dat kan zijn een lichamelijke beperking, maar ook een psychiatrische hulphond. Voor meer informatie kan je op onze website klikken.

Mijn grootste passie is echter lezen. Ik lees alles wat los en vast zit en schrijf recensies op mijn blog en soms voor andere sites.

Op dit blog zul je dus vanalles vinden en lezen. Ik zou het leuk vinden als jullie een reactie achter laten.

Grip op Koolhydraten

We gaan lijnen, nou ja lijnen, anders eten. We gaan minder koolhydraten eten, alleen nog een uurtje per dag, en verder niet. We maken brood zonder koolhydraten en eten verder allemaal lekkere dingen. Roomboter op brood, en stukjes brie, noten en worst als tussendoortje. Het klinkt raar, maar het werkt echt. Thom is al meer dan 1.5 kilo kwijt in een week tijd, dus het werkt echt.

Voor mij staat het afvallen niet centraal, maar wel minder insuline gebruiken. Het schijnt erg goed te zijn voor diabeten namelijk, en dat merk ik! Mijn waardes zijn voor het eerst onder de 7 geweest en das voor mij best bijzonder. Gisteren zat ik zelfs op 4! Zo tussen de 4 en 7 is normaal. Ik had altijd waardes van tegen de 10, en hoger, dus niet goed. Als ik dat dus minder kan krijgen dan wil ik het graag proberen. Neem eens een kijkje op de site van Yvonne, dan snap je er misschien meer van.    http://www.gripopkoolhydraten.nl

Wij gaan het proberen en ik hou jullie op de hoogte.

Eindelijk weer een blogje

Het is bijna een jaar geleden dat ik mijn laatdte blogje heb geplaatst. Door alle problemen bij weblog en persoonlijke dingen zoals mijn slechte gezondheid hebben mij lange tijd tegen gehouden een blogje te plaatsen. Ik was gewoonweg te moe.

Nu, een jaar later heb ik weer een beetje puf om weer eens een blogje te maken, dus bij deze.

In februari is bij mij diabetes vastgesteld, en dat maakte een hoop dingen duidelijk, Ik dronk liters vocht op een dag, echt op het dwangmatige af, ik sliep met een beker thee in mijn handen en was zo vreselijk moe, dat ik de hele dag sliep. Ook mijn zicht werd slecht en ik dacht in eerste instantie aan een leesbril. Toen ook mijn urine eruitzag als zwarte thee, moest ik van Thom toch een met de huisarts bellen. Een paar dagen later heb ik dat gedaan. De huisarts kwam al snel langs, en de diagnose was snel gesteld, ik had een glucose waarde van 28! terwijl tussen de 4 en de 6 normaal is. Met gierende banden dus naar het ziekenhuis waar ze me toen een week gehouden hebben.  Inmiddels zijn we een paar maanden verder en nog steeds is mijn zicht erg slecht. Helaas heb ik daardoor ook een paar recensie klussen op een laag pitje moeten zetten. Lezen is nog steeds erg lastig en ook het tikken van dit blogje gaat moeilijk. Ook heb ik een paar maanden de mail van mijn werk voor BultersMekke niet kunnen doen, en moesten mijn collega’s dat overnemen. Nu gaat het weer wat beter sinds een week of 4 dus doe ik de mail weer zelf. De juiste dosis insuline blijft moeilijk. Ik ben slecht in te stellen omdat er altijd wel ergens een ontsteking rondwaart in mijn lijf. Mijn waardes zijn dus standaard te hoog, met alle gevolgen van dien. Sinds onze vakantie gebruik ik wat meer insuline en daardoor kan ik wel beter lezen, maar mijn waardes gaan niet omlaag, rara….

Maar goed, genoeg over diabetes. Ik ben een diabeet geworden en kom daar niet meer vanaf. Zou ik nu flink kunnen sportten en bewegen misschien wel, maar ik ben nog steeds bedlegerig. Mijn lichaam gaat langzaam achteruit, en met de gevolgen moeten we zien te leven.

Met Truffel gaat alles goed, en hij is inmiddels een volleerde hulphond. Hij is na Mellis mijn grote steun en toeverlaat. Sinds kort hebben we er ook een pup bij, Budha. Ook een golden pup. Thom gaat hem ook alle hulphonden trucjes leren, gewoon omdat het leuk is om te doen. Foto’s kunnen jullie terug vinden op Facebook.

Nou, al met al is dit best nog een lang blogje gweeest. Ik ga weer regelmatig bloggen en zal ook proberen weer eens wat blogjes te bezoeken. Ik zou het nog steeds erg leuk vinden als jullie een berichtje achter laten. Rest mij alleen nog Melody te bedanken voor haar geduldige uitleg van het nieuwe beheer van wordpress.

Hopelijk tot snel,

Astrid

 

De Reddingsboot – Charlotte Rogan ****

Waar zou jij toe in staat zijn om te overleven? Het leven van Grace Sachs, een gefortuneerde, ondoorgrondelijke vrouw, verandert voor altijd als de oceaanstomer waarop zij haar huwelijksreis doorbrengt, explodeert. Haar man regelt voor haar een plek op een reddingsboot met een aantal anderen, maar al snel realiseert men zich dat de boot te vol is en dat de groep kleiner moet worden, willen de anderen het overleven. De twee daaropvolgende weken wordt er geroddeld, getroost, samengezworen en verraden, op slechts centimeters afstand van elkaar. Grace’s idee over de aangeboren goedheid van de mens raakt danig aan het wankelen.

Grace Sachs is pas getrouwd met Henry, en hun wittebroodsweken brengen ze door op een oceaanstomer. Dan explodeert het schip en zo komt ze zonder hem in reddingsboot 14 terecht. Samen met negenendertig andere drenkelingen moet ze zien te overleven in een kleine reddingsboot op open zee.

De Reddingsboot beschrijft van dag tot dag wat er gebeurt in een reddingsboot die ronddobbert op de oceaan. De overlevenden zijn erop en op elkaar aangewezen, maar er zijn teveel mensen aan boord. Hoe bepaal je dan wie mag blijven en wie er overboord moet?
Ze zitten op elkaars lip en het schept een sfeer waarin er veel gepraat en ook geroddeld wordt. Meneer Hardie werkte vroeger op een schip en hij neemt nu de leiding op zich. Aan boord bevinden zich eten, drinken en dekens. Daarmee zullen ze het moeten uitzingen totdat ze gered worden, maar de tijd gaat voort en de dagen worden weken. Wekenlang zitten ze hier vast, en sommigen van hen worden gek van het dobberen en de eindeloze oceaan. Ze springen overboord, terwijl anderen zich aan het leven vastklampen. Samen bepalen ze ook wie er van boord moet, en wie niet.

Wat er precies gebeurd is waardoor het schip ontploft en zinkt, wordt niet duidelijk. Misschien had dit het verhaal ten goede gekomen. Er zijn veertig mensen aan boord van de reddingsboot, en maar een paar daarvan spelen een hoofdrol in het verhaal. Deze karakters zijn erg goed neergezet.
In de proloog wordt al duidelijk dat de drenkelingen zullen overleven en later in het verhaal wordt er een rechtszaak tegen ze aangespannen. Daar lijkt de vaart in het verhaal wat minder te worden en dat is jammer. Toch is dit debuut van Charlotte Rogan al ‘Het boek van het jaar 2012’ genoemd.

De Reddingsboot komt uit in het jaar dat de ‘Titanic’ precies honderd jaar geleden is gezonken. Het verhaal speelt zich twee jaar later na deze ramp af en de Eerste Wereldoorlog is net uitgebroken. Het verhaal is goed opgebouwd en de auteur beschrijft uitstekend wat het met een mens doet als die zo lang moet zien te overleven met nauwelijks te eten of te drinken. In dit verhaal wordt het allemaal wonderbaarlijk goed verwoord. De Reddingsboot is kortom een mooi boek en op een klein puntje na een echte ‘pageturner’ dat je zeker niet mag missen!
De Reddingsboot
Uitgever: Bruna
Prijs: €17,95
ISBN: 9056724371

Nele Neuhaus – Sneeuwitje moet sterven ****

De achterflap: Op een donkere ochtend in november vinden bouwvakkers op een verlaten vliegveld van de Amerikaanse luchtmacht in Eschborn bij Frankfurt een menselijk skelet. Even later stort een vrouw van een voetgangersbrug op een voorbijrijdende auto. Een getuige denkt gezien te hebben dat de vrouw werd geduwd. Het onderzoek voert Pia Kirchoff, assistente van hoofdcommissaris Oliver von Bodenstein, naar het verleden: vele jaren geleden verdwenen uit het kleine plaatsje Altenhain twee meisjes. De vermoedelijke dader, de twintigjarige Tobias Sartorius, keert na het uitzitten van een deel van zijn straf terug naar het dorp. Wanneer dan opnieuw een meisje verdwijnt, begint er een heksenjacht.

Mijn recensie:

Wauw wat een thriller is Sneeuwwitje moet sterven! Vanaf de allereerste pagina zit je in het verhaal

Tobias komt thuis na tien lange en zware jaren in de gevangenis. Hij heeft gezeten voor de moord op twee meisjes.

Dan vinden op een ochtend bouwvakkers een menselijk skelet, en even later wordt er een vrouw van het viaduct afgeduwd.

Wat heeft dit alles met elkaar te maken?

In een hoog tempo worden de diverse karakters aan ons voorgesteld, en komen goed uit de verf. Vooral Tobias, Thies en Amelie komen goed tot hun recht.

In het dorp waar Tobias woont, Altenheim, heeft alles zo zijn regeltjes en structuren. Al snel blijkt dat er een complete hiërarchie in het dorp leeft.

Assistent Pia Kirchoff en haar baas Bodenstein worden gedwongen terug te gaan in de tijd. Waarom verdwijnt er weer een meisje net nu Tobias weer vrij is? Wat hebben deze gebeurtenissen met het verleden te maken?

Neuhaus laat gebeurtenis op gebeurtenis volgen, en als lezer wordt je heen en weer geslingerd. Al snel heb je door wie nu met wie te maken heeft, maar net als je denkt dat je alles weet, dan is het toch net weer anders.

Ook lijkt het of het plot al ver voor het eind wordt weggegeven, maar ook hier is niets wat het lijkt.

In het midden van het verhaal zakt het even in elkaar en daarom maar vier sterren in plaats van vijf.

 

Sneeuwwitje moet sterven is een geweldige thriller die je maar moeilijk weg kunt leggen. Een pageturner eerste klas.

Nu maar snel hopen dat de andere boeken van Neuhaus ook vertaald en uitgegeven worden!

 

 

Saskia Noort – Koorts ***

Achterflap: Een zinderende thriller over de gevaarlijke verleiding van de roes en het verleggen van grenzen

Dorien is vijfendertig, redactrice bij het vrouwentijdschrift eva en ze staat op het punt zich te settelen en aan kinderen te beginnen. Dan ontmoet ze Ellen, styliste en bruisende single, en wordt ze geconfronteerd met de voorspelbaarheid van haar leven. Ze beëindigt haar relatie en vertrekt met Ellen voor een week naar Ibiza, het eiland waar de vrijheid dagelijks gevierd wordt.

Mijn recensie: 

Dorien is vijfendertig, werkt als redactrice bij het vrouwentijdschrift HER, en ze staat op het punt zich te settelen en aan kinderen te beginnen. Als ze Ellen ontmoet, een uitbundige styliste en single, wordt ze geconfronteerd met de voorspelbaarheid van haar leven. Dorien besluit haar relatie te beeindigen en samen met Ellen op vakantie te gaan naar Ibiza. Daar gaan ze eens even een week lang flink de bloemetjes buiten zetten. Na aankomst gaan ze eerst een drankje doen op de het strand, want ze mogen pas tegen het eind van de middag het gehuurde huis in. Geen probleem, het weer is zalig. Ze gaan heerlijk lunchen en drinken de nodige wijntjes. Al snel worden ze uitgenodigd voor een feestje, en ze besluiten daar naar toe te gaan. Uiteraard zijn er de  nodige drugs in het spel, maar Dorien laat zich daar niet mee in, Ellen daarentegen wel. Dan verdwijnt Ellen, en is de zoektocht naar haar prioriteit nummer een, en dit loopt verder als een draad door het verhaal heen.

Het verhaal leest vlot, en dat komt dan voornamelijk door de korte zinnen die Noort altijd gebruikt in haar boeken. Vanaf de eerste pagina zit je toch in het boek vastgeklonken, en dat terwijl het vrij oppervlakkig blijft. Nergens gaat het boek echt de diepte in. Wel krijgen we denk ik een uniek kijkje in de partyscene van Ibiza. De karakters worden goed neergezet, voor Dorien komt goed tot leven. De keerzijde van het vele gebruik van drugs wordt duidelijk, net zoals alle ellende die dat kan veroorzaken. Ook de liefde wordt niet vergeten in Koorts, dus alles komt aan bod. Jammer dat het geheel wat oppervlakkig en voorspelbaar blijft. Verder wel een leuk boek om gelezen te hebben,

Prijs 19,95  –  ISBN10: 9041416072

Linda Jansma – Tweestrijd *****

De Achterflap: Hanna’s wereldje is perfect. Voor de buitenwereld althans, want al vanaf het begin van haar huwelijk met de rijke en gerenommeerde gynaecoloog Axel Kolman wordt haar leven beheerst door intimidatie, bedreigingen en geweld.

Sonja, ongedwongen en zelfstandig, werkt als rechercheur bij de Utrechtse politie. Ze is getrouwd met Maurice, een advocaat die leeft voor zijn werk en niets liever wil dan een gezin stichten, iets wat zijzelf helemaal niet ziet zitten. Als Sonja en Maurice de villa tegenover die van Hanna en Axel betrekken, raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld en Wanneer Hanna ontdekt dat Axels verleden niet zo brandschoon is als ze altijd gedacht heeft, krijgen de gebeurtenissen een gevaarlijke wending, met ongekende gevolgen.

Mijn recensie: Na haar debuut Caleidoscoop is Tweestrijd het tweede boek uit de pen van Jansma. De tweede thriller om precies te zijn. Het boek begint met een proloog. Een gruwelijke proloog. Een vrouw wordt zwaar mishandeld en neergestoken, en zij en haar baby overleven het niet. Een heftige maier om een boek te beginnen, dat gelijk de toon voor het verhaal zet. In Tweestrijd maken we kennis met Hanna. Een jonge vrouw onder de plak bij haar man Alex. Niet zomaar onder de plak, maar onder bedreiging. Vanaf de eerste pagina straalt het verhaal een broeierige sfeer uit, en je voelt direct dat Alex geen lieverdje is, en dan ben je nog maar op pagina drie! Alex kan niets doen zonder de controle van Alex te moeten ondergaan. Van elke uitgave moet er een bonnetje zijn. Ze heeft alles, woont in een mooi huis, Alex heeft een geode baan als gynaecoloog in een ziekenhuis. Ze wonen in een dure wijk, en Hanna moet voldoen aan de hoge eisen die Alex stelt.  Hanna heeft geen vriendinnen en is de hele dag alleen thuis. Als er een dingetje verkeerd ligt dan heeft Alex een reden om Hanna zwaar te mishandelen. Dan komt Sonja in de wijk wonen, tegenover het huis van Alex en Hanna. Sonja zit bij de politie, en het valt haar gelijk op wat voor blauwe plekken Hanna vertoont. Echter blijft Hanna zeggen dat er niets aan de hand is. Maar Sonja laat zich niet afwimpelen. Vanaf dat moment wordt het boek nog spannender. Het verhaal grijpt je bij de strot, je wilt verder lezen. De karakters zijn uitstekent neergezet, en komen in je gedachte helemaal tot leven. De spanning wordt nagelbijtend goed opgebouwd. Bladzijde voor bladzijde wordt het duidelijk wat Hanna bewegt. Langzaam wordt ook duidelijk wat de progloog met het verhaal te maken heeft, en dat zorgt voor een nog gruwelijkere ontknoping. Hanna en Sonja vertellen hun verhalen afzonderlijk, en daardoor krijgt het verhaal een nog diepere lading. Tweestrijd is een geweldig boek, dat je op een regenachtige avond in een adem uitleest!

T Touch training

Gisteren was het dan zover dat Miriam hier was om ons de basis beginselen van TTouch bij te brengen. We hebben geconcentreerd zitten luisteren en zitten kijken. Ze heeft bij Truffel wat bewegingen  laten zien, en ik heb inmiddels wat filmpjes opgezocht op youtube om het te bekijken. Je ziet dat angstige en gespannen honden rustiger en relaxter worden, dus het doet zeker iets me ze. Kijk maar eens naar deze gespannen asiel hond

TTouch Training, filmpje

Of het iets is dat wij gaan toepassen in het dagelijkse leven van Truffel weet ik nog niet. Ik ga het in ieder geval proberen, baat het niet schaadt het niet. Ik denk dat het zeker een goede manier is om een dieper contact met je hond te krijgen. Al dat aanraken creëert natuurlijk een band, dus dat ga ik zeker proberen. We zullen zien of het een ondersteuning kan zijn bij zijn angst. Dus wordt vervolgd..

 

Truffel in training

We hebben Truffel gekregen toen hij ongeveer 13 weken oud was. Doordat hij letterlijk leefde als een God in Frankrijk, bij ontzettend lieve mensen, is hij ook wat socialisatie misgelopen. Daardoor heeft hij nu wat achterstand, waarmee wij natuurlijk druk aan het werk zijn.

Truffel is een beetje een bangig hondje. Dingen die hij niet kent zijn heel erg spannend, en daarbij heeft hij onze zekerheid nodig. Bij mij aan de rolstoel gaat dat echt heel goed. De rolstoel geeft hem steun, en daarbij loopt hij keurig naast de rolstoel. Alleen langs de winkels lopen vindt hij doodeng, en dat lukt dan ook nog niet. Bij Thom trekt Truffel ook heel erg, en aangezien dat niet goed is voor zijn gestel, zijn we gestart met een halti. Dit is een soort harnaste over de snuit van de hond, waardoor trekken niets meer oplevert voor de hond. Natuurlijk hebben we de halti eerst heel erg leuk gemaakt door er flink veel brokjes tegenover te stellen, en het omdoen was dan ook geen probleem. Buiten was dit natuurlijk vreemd voor Truffel en we hebben hem er doorheen geloodst met een hoop “yess” en een hoop brokjes. Na 200 meter hadden we resultaat en Truffel liep keurig naast Thom. Dit is trouwens alleen voor Thom zijn wandelingen, want bij mij is het niet nodig. Zaterdag hebben we hier in de buurt getraind en zondag besloten we onze wandeling wat uit te breiden. We gingen langs de dijk langs de waterweg. Daar gebeurd een hoop. Er worden schepen geladen, en er zijn schapen en een hoop fietsers, best een uitdaging dus. Maar wonder boven wonder ging het helemaal geweldig. Ik heb er een kort filmpje van gemaakt. Geniet mee;

Truffel aan de halti, wandelend naast Thom

Verder gaan we voor de angst van Truffel een mix van bachbloesem druppels gebruiken, dit om hem te ondersteunen. Ook gaan we samen met Miriam, mijn collega bij BultersMekke gaan we beginnen met TTouch training. Door middel van aanraking, en het stimuleren van bepaalde zenuwbanen kunnen de angsten afnemen. We zijn op dit idee gebracht door Miranda, de gastmama van Mellis. We hadden het er met haar over de angst van Truffel, en zijn vertelde ons over de angsten van Mellis. Ik had al eerder een paar keer gezegd dat Truffel net zo’n energie is als Mellis, en dat klopt dus ook, Miranda voelde precies het zelfde. Al pratend kwamen we op de TTouch methode. Toen ik diezelfde avond Joop hierover sprak, om goedkeuring te vragen voor deze training, vertelde hij dat onze eigen collega Miriam dit doet. Nou, hoe zo’n toeval is dat dan maar weer. Donderdag komt Miriam en we zijn heel benieuwd. Ik ga jullie op de hoogte houden van de vorderingen van Truffel. Als afsluiter nog een leuk filmpje van Truffel op het strand. Als hardwerkende hulphond in opleiding is het ook erg belangrijk om lekker hond te kunnen zijn!

Kim Moelands – Grenzeloos *****

Na Ademloos, het debuut van Kim, een verhaal over haar leven met Cystic Fibrose (CF).

Ook haar vriend Ron heeft CF, en hun aangrijpende verhaal lezen we in Ademloos. Nu is er Grenzeloos, het langverwachte vervolg op Ademloos.

 

We gaan door in het leven van Kim, ze rouwt om Ron, maar leert dan na drie jaar Jan kennen. Ze worden verliefd en zijn onafscheidelijk. Jan zorgt voor Kim die steeds minder kan door haar CF, maar ook genieten ze van de mooie dingen van het leven.

Jan is haar steun en toeverlaat, en hij vecht al seen leeuw voor zijn Kim.

Dan krijgt Kim weer een klaplong en moet ze met spoed naar het ziekenhuis. Dit word teen strijd van bijna tien weken in het ziekenhuis. Haar longinhoud is nog maar 26%, dus dat is erg weinig. Kim komt op de transplantatie lijst. Het lange wachten begint.

 

Kim neemt ons mee in haar emotionele verhaal. Ik heb het geen bladzijde droog kunnen houden, tot aan de dubbele longtransplantatie. Allemaal weten we hoe het boek afloopt, want Kim heeft het geschreven, dus leven doet ze.

Ook dit boek is weer doorspekt van humor, galgenhumor, muziekteksten, lief en leed, en een man die voor haar knokt. Als Kim niets meer kan, en zelfs een boek vast houden haar teveel energie kost, dan is het Jan die haar helpt.

Het hulpeloze gevoel dat Kim heeft in het ziekenhuis wordt erg goed overgebracht. Hoe moeilijk is het als je alles, maar dan ook alles uit handen moet geven en moet ademen door een rietje of nog minder.

De strijd die Kim geleverd heeft is zo ontzettend groot. Alles heeft ze op moeten geven.

Als je dit boek leest kan je niet anders dan een ontzettend groot gevoel van respect hebben naar Kim toe, maar ook Jan sluit je in je hart. Wat een kanjer moet dat zijn!

Ook de arts en Jan hebben stukjes geschreven in dit boek, en dat maakt het geheel nog indringender.

Grenzeloos is een boek dat je niet mag missen, maar het leest nog beter als je Ademloos ook hebt gelezen. Een aanrader eerste klas, maar vergeet geen zakdoeken klaar te leggen.

 

Ik kan het niet nalaten even een persoonlijke noot toe te voegen aan deze recensie. Terwijl ik het boek in een adem uitlas kon ik maar niet stoppen met huilen, het verhaal greep me weer aan, net als Ademloos.

Ook ik heb heel slecht gelegen en was bijna dood. Ook ik miste mijn hond zo erg dat hij het ziekenhuis in is gesmokkeld, terwijl dat een echte hulphond is. Ook ik ben met Kees van Ambulancewens op stap geweest, omdat dat wel eens mijn laatse concert zou kunnen zijn. Het boek bracht dus emotionele herinneringen, en mede daardoor heb ik denk ik zo zitten huilen. Maar Kim heeft het zo levensecht opgeschreven dat je zelf net zo weinig adem kan halen als zij.

Ik ben ontzettend blij voor haar dat de transplantatie gelukt is, en ik hoop dat ze er nog heel veel jaren gelukkig mee kan zijn, en samen met haar Jan alles uit het leven kan halen! Heel veel geluk samen!

Bijkletsen

Langzaam komen jullie weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee van de afgelopen maanden. Het was een heftige tijd en we zijn er nog van aan het bijkomen. Met mijn gezondheid gaat het ook niet al te best. Ik heb pas weer 2 weken in het ziekenhuis gelegen voor mijn darmen en een urineweg infectie, dus dat schiet allemaal niet op. Tjee wat was ik ziek zeg. Ik ben er nog niet helemaal van herstelt.

Toch heb ik mijn vrijwilligerswerk weer opgepakt, en ook het lezen komt langzaam weer op gang. Het zal dus niet lang meer duren eer er hier weer diverse recensies terug te vinden zijn. Maar eerst nog een mooie foto van Truffel die ik jullie niet wil onthouden 😉

Wat is het een plaatje he? We zijn druk bezig om hem te trainen. Buiten gaat het redelijk goed, zolang we in onze vertrouwde omgeving blijven, daarbuiten is hij nog wat bangig. Maat ach, dat komt ook wel goed. Het heeft een beetje tijd nodig, hij is pas 8 maanden. Ik heb er alle vertrouwen in dat het helemaal gaat goedkomen met onze Truffel.,

Liefs As en Truffel