Flaptext:
Naomi van Heest heeft het helemaal gehad met mannen. Ze laat zich dan ook slechts met moeite overhalen door haar beste vriendin Sonja om weer eens een avond flink te gaan stappen. Zodra ze de discotheek binnenstapt ziet ze hem; een onweerstaanbaar aantrekkelijke man met ijsblauwe ogen en donkere krullen. Zijn ogen houden haar gevangen en ontsnappen is onmogelijk. Geheel tegen haar principes in gaat ze met hem mee. De intense chemie tussen hen vertaalt zich in een meer dan bevredigende vrijpartij en vanaf dat moment zijn Naomi en Stefaan onafscheidelijk.
Mijn recensie
De meeste lezers zullen Kim Moelands kennen van haar autobiografie Ademloos. Maar dit keer heeft Kim een thriller geschreven, en wat voor één!
In het boek maken we kennis met Naomi (Omi). Ze heeft liefdesverdriet om Paul en ze is al een half jaar in de “rouw”. Haar beste vriendin Sonja is het spuugzat en sleept haar mee om een avondje ouderwets te gaan stappen in de Derrick, een discotheek.
Daar ziet ze hém staan, en voor ze er erg in heeft zit ze gevangen in de mooiste blauwe ogen die ze ooit heeft gezien. Dat is haar eerste kennismaking met Stefaan.
Ze gaat met hem mee naar huis, en ze hebben waanzinnige, stomende, allesomvattende sex.
Sex speelt een grote rol in Weerloos, kan je daar niet tegen moet je het boek niet lezen. Wat mij betreft zijn de sex scenes die worden omschreven in het verhaal compleet functioneel, zonder deze sex scenes zou het boek helemaal niets meer zijn.
Stefaan gaat een grote rol spelen in het boek. Langzaam isoleert hij Naomi van haar beste vriendin, haar moeder en andere vrienden.Maar wie is Stefaan en wat wil hij van Naomi? Heeft hij echt een borderline stoornis of is er iets anders aan de hand? Als je Weerloos leest dan voel je een continue onderhuidse spanning. Stefaan speelt een psychologisch spelletje met Naomi.
Het verhaal wordt uit twee perspectieven geschreven. Vanuit Naomi, en vanuit de zieke geest van Stefaan. Samen vormen deze verhalen het boek Weerloos. De karakters worden echt steengoed neergezet, en vanaf de eerste pagina wil je niets anders meer dan doorlezen. Moet je het even wegleggen omdat je wat anders moet doen, blijft het verhaal in je hoofd rondspoken, en gaat zijn eigen leven leiden in jouw gedachten. De dialogen zijn erg goed neergezet, en het plot is zeker verassend, – enigszins vergezocht – maar erg goed gevonden.
Wat mij betreft heeft Kim Moelands zich definitief gevestigd in de Nederlandse Thriller wereld. Al zou wat mij betreft een psychologische thriller meer op zijn plek zijn. Een weergaloos staaltje werk van Kim!
Weeloos móet je echt lezen!