De para's springen!

Vandaag stond in het teken van de parachutisten die gingen springen, net als in '44. Op het programma stond dat er 700 helden zouden gaan springen vanuit 7 vliegtuigen. Na een plekje te hebben gevonden voor de auto, zijn we het dorpje eens gaan bekijken. Zag er allemaal erg feestelijk uit moet ik zeggen. Overla bier, en broodjes sausijs. Na twee heerlijke broodjes gescoord te hebben moesten we erachter zien te komen waar we moesten wezen voor de jump. Nou geloof me, das moeilijk, want de meeste fransen spreken geen woord engels. Maar goed, dat ter zijde.

Inmiddels begon het te regenen, en wij liepen achter de meute aan, want daar moesten we zijn. Het bleek een wandeling van ruim 3 km in de regen en kou. Nadat we daar ruim anderhalf uur te hebben staan blauwbekken bleek de JUMP niet door te gaan! Doorweekt was ik, net als Thom en de hondjes. Dat was jammer zeg, ook voor zo'n organisatie. Al die veteranen die er waren, allemaal voor niets, want jammer. Na dit slechte bericht gehoord te hebben moesten we ook nog weer 3 km terug wandelen in nog steeds regen. Tegen de tijd dat we in het hotel aankwamen was ik zo door en door koud en dat ik alles heb uitgetrokken en onder mijn dekbed gekropen ben.

Ik heb van de gelegeneid gebruikt gemaakt om Dossier 64 van Adler-Olsen uit te lezen. De recensie volgt nog, maar het is een echte aanrader!

Morgen staan we op tijd op en gaan we de rest van de feeselijkheden in de andere kustdorpjes te bekijken. Hopelijk is het het droog. Het hoeft geen 30C te zijn, als het maar droos is, das het belangrijkste.

Morgen is ook onze 11e trouwdag alweer. Er waren mensen die zeiden dat we de 5 niet zouden halen, maar kijk, verdubbeld! Wij maken er een feestelijke en laatste vakantiedag van.

Liefs As

Indrukwekkende middag

Na een slechte nacht werden we zo rond half negen wakker. Ik was al elk uur wakker geweest, dus dat was niet zo heel erg leuk. We hebben hier een echt frans bed van 1.40 breed. Best heel erg knus natuurlijk, maar helaas verliep dat anders. Het bed was te smal waardoor we eigenlijk allebei niet echt lekker lagen. Maar goed, niet getreurd. Ik werd misselijk en met hoofdpijn wakker, dus een petit dejeunier zat er voor mij niet in, en heb het dan ook bij een kopje thee gehouden. Thom heeft wel heerlijk zitten genieten van verse croissants en chocoladebroodjes, hmmm.

Toen werd het tijd om te vertrekken naar Ouradour. In de tweede wereldoorlog platgebombardeerd en platgebrand om als kers op de taart alle inwoners af te schieten. Wat je ziet is niet te beschrijven. Naaimachines nog op tafels, auto's afgebrand in de garage, muren die op instortten staan. Niet echt een plek om vrolijk van te worden, maar erg stil rond te rijden. Tenminste, dat werd bij de ingang gevraagd "Silence". Helaas vonden een aantal oneerbiedige toeristen het nodig om midden tussen deze puinhopen luid te gaan staan bellen. Eigenlijk wil je alleen maar rondrijden, alles op je in laten werken, en deze ellende gedenken. Tjee, dan kan ik me daar knap aan storen. Echt niet te beschrijven wat je daar ziet. Thom heeft nog wel foto's gemaakt, en die zullen tzt nog wel op zijn log terecht komen. Ook aan de mindervalide mens was gedacht in dit monument, en daar waar nodig waren liften. Tjee, we waren er stil van en we zijn er nog van onder de indruk.

Daarna zijn we lekker even een stukje wezen rijden om de mooie omgeving van Limoges te bekijken. Het is hier schitterend. Daarna zijn we op het terras beland van het vliegveld dat 50 meter verderop ligt. Alles was dicht, en nergens konden we een broodje scoren, maar hier hadden ze nog een sandwich. We hebben heerlijk zitten kijken naar al die Engelsen die de boel op zijn kop zette, en van het terras een bende maakten. We hebben zitten wachten tot het vliegtuig aankwam, want zo op de eerste rij zit je niet zo vaak. Gelukkig is het geen druk vliegveld, en binnen hoor je helemaal niets.

Nu is het bijna tijd om een plekje te gaan zoeken om te gaan eten, en dan morgen vertrekken we naar Normandie. Ook daar hebben we een hotel geboekt voor drie nachten. Het wordt morgen dus een reisdag. Tijd om mijn boek uit te lezen!

Liefs Astrid

Spanje 2011 en de rest van de vakantie

Wij hebben vakantie, al twee weken zelfs! We zijn eerst twee weken in Spanje geweest naar onze beste vrienden. Zij hebben daar een huisje in Llagostera en daar komen we al jaren. Het is er een heerlijke plek en met zijn viertjes hebben we het altijd erg gezellig. Het huisje is redelijk aangepast, en met wat kunst en vlieg werk komen we altijd weer een heel eind. Ook dit jaar is dat wederom gelukt.

We hebben heerlijk weer gehad en genoten van het zonnetje, lekker eten en drinken en van elkaar. Normaal gesproken lees ik erg veel in mijn vakantie, zeker een boek per dag. Echter had ik nu een paar seizoenen MIdsomer Murders gedownload, met de intentie dat heerlijk te bekijken tijdens mijn rusttijd 's middags. Nou dat was echt een top idee, zeker omdat ik gewoon te moe was om te lezen en me te kunnen concentreren. Wat is er dan heerlijker dan naar bewegende beelden te staren om vervolgens nog even een uurtje te slapen. Het is tenslotte vakantie.

We hebben best een heel zwaar en druk jaar achter ons liggen, dus we waren ook echt even toe aan twee weekjes ontspanning. Nou das prima gelukt. Echt veel hebben we niet gedaan. Wel zijn we nog een dagje wezen cultuurhappen in Girona. Een paar jaar geleden zijn we afgehaakt vanwege de kinderkopjes die daar overal liggen en waardoor ik uit mijn rolstoel gelanceerd werd. Nu, een aantal jaren en rolstoel verder, was het goed te doen, en hebben we heerlijk genoten van een middag oude straatjes en gebouwen bekijken.

We zijn nog een paar keer heerlijk wezen uit lunchen geweest bij onze favorieten tentjes, en verder heeft Ron heerlijk voor ons gezorgd. Wat een lieverds zijn het toch. Het is ook niet niets om iemand in huis te hebben die nog geen glas water zelf kan pakken. Lieverds, bedankt!

Vanmorgen zijn we dan vertrokken naar Limoges, Frankrijk, want de vakantie zit er nog niet op. Morgen duiken we een dagje de geschiedenis boeken in. We gaan naar Oradour sur Glane. Schijnt erg indrukwekkend te zijn, en het lag op ongeveer op de helft van onze uiteindelijke bestemming Normandie.

Llagostera – Normandie was bijna 1100 km rijden op 1 dag, en dat was ons een beetje te veel. Toen tipte Toke ons op dit indrukwekkende plaatsje. Dat ligt op ongeveer de helft en dat kwam mooi uit. We zijn hier vanmiddag rond 4 uur aangekomen, en liggen nu lekker te relaxen in het hotel. De kamer is piepklein, en de badkamer enorm groot en goed aangepast. Best wel knus te noemen. Het bed is 1.40 breed, dus Thom en ik liggen voor het eerst sinds jaren weer eens dicht bij elkaar. Dat mag ook wel met onze 11e trouwdag in zicht. (6 juni). Dat we normaal gesproken wat verder uit elkaar liggen heeft dan ook meer te maken met het feit dat Thom mij geen pijn wil doen, dan dat we dat niet dolgraag wel zouden willen. We genieten er dubbel van! Morgen gaan we dan op ons gemak naar Orlandour en de rest van de omgeving bekijken. Dan reizen we zaterdag naar Normandie, waar we maandag (6 juni) gaan kijken naar de D-Day festiviteiten op de invasiestranden. We blijven dan tot dinsdag in Normandie en dan gaan we woensdag allemaal weer vrolijk aan het werk.

Tot nu toe hebben we genoten van onze, en we gaan er nog een heerlijke week van maken. In dit hotel hebben we ook razendsnel internet, dus wie weet volgt er morgen nog ene logje met onze belevenissen.

Ook de honden zijn natuurlijk mee op vakantie. Mellis gaat natuurlijk altijd overal mee naar toe, maar voor Lara was dit de eerste keer. Ron en Toke hebben een aardig lapje grond rond hun optrekje, dus de honden, ook hun hond, hebben de hele dag dikke pret met elkaar gemaakt. Wat is er nu lekkerder voor honden dan de hele dag te kunnen spelen en dennenappels uit elkaar te kunnen plukken. Ook zij hebben dus genoten!

Verder ga ik afsluiten om nog wat te lezen, want ik heb nog een dealine van een aantal boeken, dus eigenlijk moet ik aan het "werk". Mijn collega's bij MagicTales hebben hard gewerkt en ik kan niet wachten om met hun mee te werken. In de vakantie heb ik wel de mail kunnen lezen, wat ik overigens zelden heb gedaan, maar ik kan ook geen mail terug sturen. best verleidelijk om aan het werk te gaan, maar ik heb het best netjes gehouden.

Lieve lezers, het is een aardig verhaaltje geworden, en al typende kom ik er achter dat ik bloggen best heb gemist!

Liefs Astrid

 

 

DisneyLand en de terugreis

Het heeft even geduurd eer dat ik toe ben gekomen aan het laatste logje van de vakantie, sorry!

Zondag 6 juni, onze 10 jarige trouwdag hebben we doorgebracht in Disneyland LA. Tjee, wat was dat een geweldige dag zeg. ’s Morgens zijn we vroeg opgestaan. Aangezien ik eerst een flinke shot morfine nodig heb in de ochtend voordat ik in de mogelijkheid ben om op te staan, duurde het dus wel even eer we op gang waren. Maar we hadden de tijd, dus ook weer niet zo belangrijk. Het was een mooie warme dag, eigenlijk net ff te warm voor Mellis. Maar wat hebben we genoten. Alle attracties zijn aangepast voor gehandicapten, dus dat was een echte verademing. Na nog een paar leuke foto’s samen met Pluto, Goofy en natuurlijk Mickey was ons, en vooral mijn energie niveau aardig geslonken.
We wilden ook nog ’s avonds wat eten, en we moesten alles nog inpakken.
Tegen een uur of 5 waren we weer terug in onze camper. Doodversleten natuurlijk, maar ontzettend genoten. Wat een heerlijke dag was het zeg!
Daarna zijn we gaan inpakken, en tjee wat een zooi verzamel je in 3 weken alweer om je heen zeg. We hebben alles in de koffers gesomieterd en zijn daarna naar de pizzatent om de hoek gegaan voor het nodige troostvoer.
De volgende morgen moesten we weer vroeg op staan. Het was de dag van de terugreis. We moesten de laatste spullen inpakken, de camper schoonmaken, en de camper natuurlijk weer inleveren. Toen dat allemaal gebeurd was moest er een taxi naar het vliegveld komen, en zijn we vertrokken.
En tjee wat een gedoe bij de douane zeg. Echt alles wilde ze zien, de doekjes gingen over de laptop en over de zitting van de rolstoel om te checken of we geen gevaarlijke stoffen vervoederen. Mwa, alleen een paar flessen morfine maar daar werd niet naar gekeken. Zo raar, maar goed, na ruim een half uur mochten we door. Wat heel fijn is aan de USA is dat je tot je gaat boarden in je eigen rosltoel mag blijven zitten. God, dat scheelde een hoop pijn, en nog dikkere voeten dan dat ik al had. De vlucht was erg vermoeiend, maar is wel goed gegaan. Mijn benen en voeten waren dusdanig opgezwollen dat ik inmiddels al een paar dagen geen schoenen meer aankon, en tot op de dag van vandaag nog steeds niet.
Inmiddels is het vrijdag en ben ik al weer een paar dagen thuis en aan het werk. Tjee, ik had ook echt zin om aan de slag te gaan. Natuurlijk ben ik bekaf van de reis en heb ik last van een jetlag, maar ach, dat mag de pret niet drukken. De laatste foto’s kunnen jullie zoals gewoonlijk vinden bij ThomHier gaat het leven dus gewoon weer verder en zien jullie het volgende logje wel weer verschijnen. Leuk dat jullie hebben meegereisd en net zo hebben genoten als wij.

Lfs Astrid

Santa Margaritha –> Northridge LA

Gisteren stonden we op een mooie camping in Santa Margaritha. We waren smorgens weer op tijd vertrokken. Het beloofde een warme dag te worden, en dan kan je smiddags maar beter met een fles rose in het zonnetje zitten. Ik zat heerlijk met mijn Bebook het tweede deel van de Millenium triologie te lezen, met daarbij wat kaas zoutjes en dus een roseetje. Wilma en ik hebben de fles samen soldaat gemaakt en de mannen zaten aan een biertje. Plots gaat de kop van Mellis omhoog, en jawel hoor loopt er een hert met jong langs. Is dat even leuk! even later staan Kees en Thom een stuk verderop om nog meer natuurschoon te bewonderen, komt er een grond eekhoorn uit de grond. Zo leuk om te zien. Natuurlijk heeft mijn persoonlijke Superfotograaf weer mooie plaatjes geschoten van dat natuurschoon.

’s Avonds zijn we allemaal een beetje op tijd gaan slapen want we wilden op tijd wegrijden. Het zou weer een hete dag worden, en we wilden nog even Santa Barbara bewonderen, dat scheen de moeite waard te zijn. Waarschijnlijk is dat ook zo, maar het zat werkelijk potdicht van de mist dat we maar doorgereden zijn. Hier hebben we ook nu echt afscheid genomen van Kees en Wilma want die vliegen morgen al naar NL. We zullen ze missen het was echt supergezellig. Maar ik vind het ook leuk om weer samen aan te kunnen kneuteren hier. Wilma, Kees, superleuk jullie ontmoet te hebben, en in NL spreken we snel wat af!

Wij zijn daarna doorgerden naar Northridge. Een voorstadje van LA. Morgen gaan we door naar de camping waar we begonnen zijn. Maar vanmiddag hebben we eerst een poosje gerust want het was vroeg vanmorgen. We zijn al om 0700 opgestaan. Omdat ik wel even nodig heb om op gang te komen en mijn morfine even de tijd moet geven zijn werk te doen. Rond een uur of 1800 zijn we gezellig gaan winkelen. Thom wilde wat spijkerbroeken en wat tshirts. Missie voltooid. Leuke jeans en leuke shirts. Daarna zijn we op ons een gemakkie een grill restaurant ingedoken. Natuurlijk weer volop keus, maar we hebben gekozen voor de spare ribs, ze waren zalig. Zo lekker heb ik ze lang niet gegeten. Ik had een half portie en dat was nog te veel. Je krijgt er dan ook nog salade en friet bij. De Amerikanen vragen gewoon een doggiebag en nemen de restjes mee. Nou geloof me, soms lag er nog een klein stukje broccolie op het bord. Wij hebben in ieder geval genoten.

Morgen gaan we decadent doen en door Beverly Hills en Hollywood boulevard rijden. Als we de camper kwijt kunnen, doen we het lopend. Lekker decadent bij Prada en Gucci naar binnen`;).

Als we dat gedaan hebben dan gaan we terug naar de camping in Annaheim waar het allemaal begonnen is. Zondag gaan we dan eindelijk nar Disney. We zijn dan ook 10 jaar getrouwd, dus we maken er een romantische trouwdag van.

Morgen hopelijk een verslagje van Beverly Hills. Ik ga nu mijn wijntje op drinken en dan slapen. Truste.

Lfs Astrid

Pacifica –> Carmel

Vandaag hebben we maar zo’n 200 km gereden. Alleen van de ene naar de andere camping, en dat was het wel zo’n beetje. Tussendoor nog even een paar boodchapjes gedaan, maar we hebben vanaf 2 uur vanmiddag met een roseetje en een bierjte in het zonnetje gezeten, geen zin om dan ook maar iets te doen. Kees en Wilma zijn ook weer van de partij dus das weer supergezellig. We lachen wat af met zijn vierjtes. Vanavond hebben we weer lekker de BBQ aangedaan, en weer heerlijk zitten smullen. Zo lekker kneutirig zijn we. Omdat ik het overdag vrij rustig hou kan ik ‘savonds een klein beetje eten. Veel is het niet, maar precies genoeg.

Ik ben ook eindelijk in een boek begonnen van het bebook. Alleen erg lastig dat je de juiste pagina niet terug kunt vinden, en je weer het hele boeken menu doormoet om bij het juiste boek te komen. Kan vast makkelijker maar ik ben de gebruiksaanwijzing vergeten, blond!! Dus Fen, als je meeleest 😉

Morgen gaan we door naar de volgende camping in Santa Margarita. KLinkt feestelijk, dus dat gaan we morgen eens bekijken. Het is ongeveel 3 en een half uur rijden. We gaan op tijd weg, want we willen smiddags weer in het zonnetje. Echt vakantie dus, genieten!!

Petaluma SF –> Pacifica SF

Na vamorgen vrij rustig te hebben opgestart zijn we begonnen met wat boodschappen doen. We wilden morgenavond graag weer de bbq aan steken, en dan moet je wel wat in huis hebben. We hebben heerlijke steaks gehaald en wat burgers. Smullen! Daarna werd het hoogste tijd voor een heerlijke bak koffie van Starbucks ;). Ik had van de week al een heerlijke Latte met caramel, en nu wilde ik graag een cappuchino. Thom een dubbelde espresso en we hebben genoten.

Daarna de camper weer ingestapt om naar de andere kant van SF te rijden, Pacifica. Kees en Wilma hadden ons gemaild dat ze daar stonden en dat het uitzicht werkelijk fenomenaal was. Zodoende togen wij naar Pacifica. De camping zelf is niet zo veel, bijna alleen maar asvalt, wat met de rosltoel dan wel weer lekker is, maar het uitzicht!!! Wauw!!! Als ik in mn bedje lig kijk ik uit over de Pacicfic Ocean. We zitten bovenaan een baai, waar de zee keihard tegen de rotsen beukt. Wat een heerlijk geluid. Het ruikt hier precies zoals thuis, naar zeewier en zout, zo zalig. Je vegrijpt dat er weer de nodige foto’s zijn gemaakt die je zoals gewoonlijk bij Thom kan vinden.

Het uitzicht is zo mooi dat we dan ook geen zin meer hadden om de stad in de te gaan. We wilden ook gaan uit eten vanavond, dus ik heb vanmiddag een poos liggen rusten om het ’s avonds wat langer vol te kunnen houden. Wilma en Kees hadden ook wel zin in een lekkere pizza, dus zijn we gezellig met zijn viertjes wezen eten. Toen de mannen de route met elkaar gingen bespreken, bleek dat we voor morgen ook dezelfde plannen hadden, dus trekken we weer samen op. Het is ook zo supergezellig met elkaar. Wat we daarna doen, zien we dan wel weer. De temperaturen gaan in ieder geval flink richting de 30 graden morgen en overmorgen. We gaan op tijd weg morgen, zodat we morgen middag lekker in het zonnetje kunnen zitten.

Morgen weer een nieuw blogje als we WiFi hebben.

Lfs Astrid

Petaluma –> Rustdag

Vanmorgen zijn we verkast naar een plek op de camping, mooie camping ook trouwens. We hadden niet veel zin om ook maar iets te doen, dus dat hebben we dan ook niet gedaan. Het enige dat we hebben gedaan is behendigheid lopen met Mellis. Er is hier een klein baantje, en daar hebben we Mellis lekker laten spelen en rennen. Thom heeft de foto’s op zijn log staan.

We hebben trouwens nog wel geskyped met NL. Als je € 10,- opwaardeert kan je eindeloos bellen met vaste nummers is Nederland. Ik wilden even naar mijn oma bellen, want voordat we weg gingen klonk ze helemaal niet goed. Oma blijkt dus in het ziekenhuis te hebben gelegen met longonsteking. Dat had ik al tegen Thom gezegd dat ik dat al vermoedde. Gelukkig is ze weer opgeknapt, en gaat het beter met haar. We hebben ook nog even met Fen gekletst en dat was erg gezellig. Leuk om op deze manier contact te kunnen houden met het thuisfront.

Verder heb ik weer een boek uit gelezen, en ga ik zo in de volgende beginnen. Ludlum, altijd garant voor stevige actie. Het Bebook bewaar ik verder voor in het vliegtuig, houd mijn handbagage licht.

Morgen gaan we iets dichter naar San Francisco, en toch even kijken of we daar nog wat kunnen bekijken. Daar staan we dan 1 nachtje, en dan gaan we langzaam weer richting LA.

Of we morgen weer zo’n goede WiFi hebben weet ik niet, dus tot het volgende blogje.

Lfs Astrid

San Francisco –> Noord Petaluma

Na vanmorgen rustig te zijn opgestart in Auburn zijn we naar San Francisco gereden. Tjezus wat een stad. Het heeft ruim anderhalf uur geduurd om de stad in te komen. Thom wilde graag over de beroemde Golden Gate Bridge rijden, en dat heeft nog eens anderhalf uur geduurd. Echt nooit van zijn leven dat ik die stad in ga. Het is er zo vreselijk druk dat ik mezelf daar niet zie rijden met Mellis naast me. Al onze plekken waren tot nu toe mooi en rustig, en dat kan ik van de stad niet zeggen. De straten gingen stijl omhoog en stijl weer naar beneden. Geloof me, de fietsers van de tour d’France kunnen er nog een puntje aan zuigen.

Dus we besloten door te rijden naar een camping net buiten de stad in Petaluma. Verder niets te doen hier maar een mooie camping. Al hebben ze voor ons een plekje buiten de poort vrij gemaakt, omdat door Memorial Day alle campings vol waren. Morgen is iedereen weer weg en krijgen we een mooi plekje. Dan doen we morgen weer een dagje niets, en of we dan de dag erna nog even in de stad gaan kijken weten we niet. We hebben nog aardig wat kilometers voor de boeg, en misschien hakken we die wel gewoon in een paar delen voor we weer terug in LA moeten zijn. We zien het wel.

Onze laatste week is ingegaan en de tijd vliegt. We hebben zo veel gezien, zo veel gedaan, en nog is het niet voorbij. Wij gaan zeker nog een week genieten, maar ook een beetje op laden voor de alnge weg terug naar huis. Wij hebben net een heerlijk ijsje op, en ik ga weer lekker verder in mijn boek.

Tot morgen,

Lfs Astrid

Auburn, rustdag

Na de lange rit van gisteren waren we dringens toe aan een relaxdagje. We waren allebie erg moe. We zitten hier op een schitterende camping met veel groen. Het is ook niet al te druk, das das heerlijk. Na heerlijk te hebben uitgeslapen, uitgebreid gedoucht te hebben zijn we de zon in gedoken. Thom ging met Kees boodschappen halen op de fiets. We wilden alle 4 al dagen een steak eten, maar elke keer staat we te ver van de restaurtantjes. Maar we hebben wel een BBQ dus steaks waren zo gekocht. Na een heerlijk relaxdagje in de zon, hebben we de BBQ aangestoken. Het was hier 28 graden vandaag, dus dat was heerlijk. Zaten we gisteren nog in de sneeuw, zitten we vandaag in een hempje buiten.

Wilma heeft mij even geholpen met de was, en heeft heel lief het bed verschoond. We liggen dus tussen schone lakens vanacht, heerlijk.

Ook hebben we hier weer hele lieve mensen ontmoet. Ze doen aan face painting en body painting. Ze hadden een Australian Sheppard bij zich, en konden zo te zien nog wel wat trainings tips gebruiken. Daar hebben we gezellig over zitten kletsen.
Zo leuk dat je op de camping zoveel leuke mensen ontmoet. Ik ga met een stapen visite kaartjes naar huis, en heb er ook een stapel achter gelaten.

Kortom, wij hebben een heerlijke dag gehad. Morgen gaan we op ons gemak richting San Fransisco, en daar blijven we een paar dagen. Het schijnt en schitterende stad te zijn, dus we verheugen ons erop. Het is niet zo ver, 186 km dus das goed te doen. Dan op zoek naar een leuke camping, en dan zien we wel weer verder.

Of we weer WiFi hebben weet ik niet, dat merken jullie vanzelf. Er zijn niet zoveel foto’s gemaakt vandaag, maar neem een kijkje bij Thom. Wij gaan slapen.

Lfs Astrid